nəm — is. 1. Yaşlıq, islaqlıq, rütubət. Nəm çəkmək. Nəmini almaq. // sif. Azca yaş, islaq, rütubətli. Nəm torpaq. Nəm divar. Nəm paltar. // Rütubət. İnsanı qəm çürüdər; Dəmiri nəm çürüdər. (Məsəl). Gəldiyev əlindəki kibrit çöpünü nəm çəkmiş zərflərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərtub — ə. yaş, nəm, islaq, rütubətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rətb — ə. 1)yaş, islaq, nəm(iş), rütubətli; 2) sulu (meyvə haqqında); 3) m. yerli yersiz, münasibətli münasibətsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rətib — ə. 1)yaş, islaq, nəm(iş), rütubətli; 2) təzə, yaşıl, təravətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tər — f. 1) yaş, nəm, islaq; 2) təzə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isladılmaq — məch. İslaq hala gətirilmək, yaş edilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isladılmış — f. sif. İslaq hala salınmış, yaş edilmiş. // Canına su və ya başqa maye hopdurulmuş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
islanmaq — f. İslaq hala gəlmək. Yağışa düşüb islanmaq. Suya düşüb islanmaq. – Əzizim, gülüstana; Şeh düşüb gülüstana; Qorxuram göz yaşımdan; Qoynunda gül islana. (Bayatı). Az keçdi, yenə güclü yağış başladı başdan; Bir anda bahar paltarım islandı yağışdan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
islanmış — f. sif. İslaq hala gəlmiş. Anam gecəki yağışdan islanmış şeyləri Ayrım qızının köməyi ilə alaçıqdan çıxara çıxara: – Allah kəssin belə yaylağı. A. Ş.. Şehli çəmənlərdə qaçdığım anlar; Yadıma islanmış tellərim gəlir. M. D.. İsgəndər kişi tərdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti